Pryszczyca to choroba zwierząt parzystokopytnych udomowionych i wolno żyjących (w tym bydła, owiec, kóz, świń, wielbłądowatych, bawołów, jeleni). Powoduje powstawanie pęcherzy głównie w jamie ustnej i na kończynach.

Objawy u zakażonych zwierząt: obfite ślinienie, mlaskanie, nadżerki i pęcherze, gorączka, spadek apetytu, niechęć do ruchu, kulawizna, spadek mleczności, ronienia.

U młodych zwierząt, np. prosiąt, jagniąt, koźląt, śmierć może wystąpić bez żadnych objawów.

Transmisja

Pryszczyca jest jedną z najbardziej zaraźliwych chorób. Kontakt między zwierzętami jest głównym sposobem przenoszenia i rozprzestrzeniania się choroby, ale również pasza, ściółka, sprzęt, pojazdy i ludzie, którzy mieli kontakt z zakażonymi zwierzętami mogą przenosić wirusa. Możliwe jest przenoszenie wirusa wraz z mlekiem, mięsem i innymi produktami pochodzącymi od zakażonych zwierząt.

Może wystąpić przenoszenie drogą kropelkową (obecność wirusa w aerozolu).

Zapobieganie

Ryzykowne zachowania zwiększają prawdopodobieństwo zakażenia. Większość środków zapobiegawczych jest wspólna dla różnych chorób i jest najlepszym sposobem ochrony stada.

Ochrona stada w przypadku podejrzenia wystąpienia ognisk choroby w pobliżu:

• Unikaj:
  • kontaktów między zwierzętami z różnych stad, np. na pastwisku, przez ogrodzenie);
  • zwiedzania innych miejsc, w których przebywają zwierzęta;
  • korzystania ze wspólnych narzędzi, sprzętu, pojazdów, personelu z innymi gospodarstwami.
• Stosuj:
  • oddzielne miejsca do izolacji i obserwacji przez 14 dni każdego nowo zakupionego zwierzęcia;
  • odzież i obuwie ochronne do obsługi zwierząt;
  • dezynfekcję obuwia przed wejściem do budynku ze zwierzętami.

Szczepionki przeciwko pryszczycy są dostępne i muszą być stosowane wyłącznie z instrukcjami służb weterynaryjnych.

Świadomość

Choroba może powodować różne bezpośrednie i pośrednie straty ekonomiczne. Bardzo ważne jest regularne sprawdzanie wszystkich zwierząt.

Każde podejrzenie pryszczycy należy niezwłocznie zgłosić Inspekcji Weterynaryjnej.

Powiadomienie jest obowiązkowe i ma zasadnicze znaczenie dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby.