1918-1939 r.

Krośniewice przez cały okres zaborów było terenem ożywionej działalności niepodległościowej. Również w 1918 r., kiedy I wojna światowa zbliżyła się do końca, a Niemcy były stroną przegraną, nasiliła się w Krośniewicach aktywność działaczy niepodległościowych, zorganizowanych w ramach Polskiej Organizacji Wojskowej.

W 1926 r. rząd Rzeczypospolitej Polskiej przywrócił prawa miejskie Krośniewicom. W tym czasie wybrano burmistrza i radnych miasta Krośniewice. Pierwszym burmistrzem został I. Kurski, który pełnił ten urząd do 1929 r. (...)

Krośniewicka kolejka, podobnie jak wiele innych, wywodzi się od niemieckiej, wojskowej kolei polowej, zbudowanej dla celów strategicznych w okresie I wojny światowej (ok. 1915 r.). Powstała w tym czasie linia Krośniewice - Ozorków, otrzymała wkrótce połączenie z Ostrowami oraz przez Boniewo z Nieszawą i Sompolnem. Parowozownia i warsztaty powstały w 1916 r. kolejka ta była typową kolejką polową o prześwicie torów 600 mm, zbudowaną z toru prowizorycznego. (...)

W 1921 r. reaktywowało swoją działalność harcerstwo, którego działalność ustała w wyniku masowego zgłaszania harcerzy do Legionów. Drużyna harcerska ponownie rozpoczęła swoją działalność przy szkole podstawowej, przyjmując imię Tadeusza Kościuszki. Dane statystyczne z 1937 r. informują o istnieniu 126 Męskiej Drużyny Harcerskiej przy Szkole Powszechnej w Krośniewicach, ale prawdopodobnie istniała wtedy jeszcze jedna drużyna nie objęta spisem (...)

Jako swoistego rodzaju przejaw ożywienia kulturalnego można potraktować powstałą w 1925 r., ideę budowy pomnika na pamiątkę wolnej, niepodległej Polski. W tym celu powołano w lipcu 1925 r. Towarzystwo Budowy Pomnika. (...)

Wielką uroczystość religijną Krośniewice obchodziły w latach trzydziestych, gdy sprowadzono z Częstochowy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, który umieszczono w ołtarzu prawej kaplicy. Po obraz udała się delegacja dwóch obywateli i księdza wikarego krośniewickiej parafii. Niestety dokładna data tego wydarzenia nie jest znana.

Po odzyskaniu  niepodległości przez Polskę nadal działała aktywnie Ochotnicza Straż Pożarna w Krośniewicach. W 1919 liczyła około 60 członków, a rok później jej stan wynosił już 126 strażaków. Społeczeństwo Krośniewic ufundowało wówczas sztandar (został w 1945 r. wywieziony przez ówczesnego niemieckiego naczelnika straży pożarnej - Wonika). W 1918 r. członkowie OSP w Krośniewicach wybudowali remizę przy ul. Toruńskiej 6.